ماینوکسیدیل (minoxidil) در ابتدا نام قرصی بود که برای درمان فشار خون بالا مورد استفاده قرار می‌گرفت. به هر حال، یکی از عوارض جانبی مصرف این دارو رشد ناخواسته مو بود. این عارضه جانبی محققان را تشویق کرد داروی موضعی ماینوکسیدیل را برای درمان ریزش مو تولید کنند و نتایج تحقیقات نشان دهنده اثربخشی این دارو در درمانریزش مو است. در برخی کشورها، این دارو به شکل‌های دیگر همچون فوم نیز ساخته شده و برای رفع مشکل ریزش مو در اختیار افراد قرار گرفته است.
ماینوکسیدیل موضعی برای درمان ریزش مو با الگوی مردانه و ریزش مو با الگوی زنانه مورد استفاده قرار می‌گیرد. به هر حال، گاهی اوقات این دارو می‌تواند برای درمان سایر الگوهای ریزش مو همچون ریزش موی سکه‌ای و تقویت مو پس از کاشت طبیعی یا درمان ریزش مو در نتیجه شیمی درمانی نیز مفید باشد. توجه داشته باشید ماینوکسیدیل یک درمان برای ریزش مو است و نمی‌تواند این مشکل را به‌طور کامل از بین ببرد. به همین خاطر هنگامی که بیمار مصرف این دارو را متوقف کند، به احتمال زیاد تمام موی رشد کرده بر روی سر وی در نتیجه مصرف این دارو در طول مدت 90 روز به تدریج دچار ریزش شده و به رشد خود ادامه نخواهد داد.
به منظور درمان دائمی ریزش مو، پیشنهاد متخصصین ما در کلینیک تخصصی کاشت موی رنسانس استفاده از روش‌هایی مانند مزوتراپی، لیزرتراپی، و تزریق پلاسمای غنی شده با پلاکت (PRP) است و در صورت موفقیت‌آمیز نبودن این درمان‌ها، روش‌های کاشت طبیعی موی سر برای بیماران مورد استفاده قرار می‌گیرد. جهت کسب اطلاعات بیشتر در زمینه انواع داروهای قابل استفاده برای مشکل ریزش مو کلیک کنید.
تعریف
ماینوکسیدیل دارویی است که به دو صورت برای درمان دو مشکل مختلف تولید شده است. ماینوکسیدیل خوراکی برای درمان فشار خون بالا استفاده می‌شود و ماینوکسیدیل موضعی کاربرد مشخص در درمان ریزش مو و طاسی دارد.
هدف
ماینوکسیدیل در ابتدا برای درمان ریزش موی آندروژنتیک مورد تایید سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) قرار گرفت. قبل از این زمان، از این دارو برای رفع مشکلات خونی به صورت قرص خوراکی جهت درمان فشار خون بالا استفاده می‌شد که عوارض جانبی آن شامل رشد مو و بهبود شرایط طاسی بود. شناخته شدن این دارو برای درمان طاسی به خاطر تاثیر کلی آن در راستای اهداف زیبایی و بازیابی کامل رشد مو بر روی سر می‌باشد. در حقیقت ماینوکسیدیل می‌تواند فرآیند رشد مو در نواحی مختلف سر را تحریک کرده و باعث شود رشد مو در نقاط دچار مشکل آغاز شود.
ملاحظات
افرادی که واکنش غیرعادی یا آلرژیک به داروی ماینوکسیدیل یا پروپیلن گلیکول (یک ماده شیمیایی غیرفعال در محلول ماینوکسیدیل) دارند، نباید از محلول موضعی ماینوکسیدیل استفاده کنند. علاوه بر این افرادی که واکنش آلرژیک قبلی به مواد نگه‌دارنده یا رنگ کردن مو داشته‌اند نیز می‌توانند در معرض ریسک واکنش آلرژیک به این ماده قرار داشته باشند.
افرادی که از کورتیزون یا داروهای مانند کورتیزون (کورتیکو استروئید)، وازلین، یا ترتینوئین روی سر خود استفاده می‌کنند، باید قبل از استفاده ماینوکسیدیل با پزشک معالج خود صحبت و مشورت نمایند. در حقیقت استفاده از هر یک از این داروها به همراه ماینوکسیدیل می‌تواند باعث جذب بیش از حد دارو توسط بدن شده و ریسک مشاهده عوارض جانبی را افزایش دهد. علاوه بر این، افراد دچار مشکلات یا التهاب پوست سر همچون آفتاب‌سوختگی نیز ممکن است در نتیجه مصرف این دارو با مشکلات مشابه مواجه شوند.
به عنوان یک داروی خوراکی، ماینوکسیدیل تجویز شده برای فشار خون بالا می‌بایست فقط تحت نظارت پزشک مصرف شود تا به این ترتیب مقدار زیادی از دارو توسط بدن جذب نشود. در حقیقت مصرف مقادیر بیش از حد این دارو می‌تواند شدت علائم مشکل را تشدید کرده و عوارض جانبی همچون افزایش فشار خون را برای بیمار به همراه داشته باشد.
توجه داشته باشید تاثیرات ناشی از مصرف داروی ماینوکسیدیل می‌تواند از طریق شیردهی از مادر به کودک منتقل شود. بنابراین، زنان شیرده نباید از این دارو استفاده کنند.